Ακυρώθηκε από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοπονήσου – Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λευκάδας για την υπογραφή Προγραμματικής Σύμβασης Εφαρμογής μεταξύ του Δήμου και της Ε.Υ.Δ.Α.Π. Α.Ε.

 

Η απόφαση ακυρώθηκε μετά από ένσταση. Ας δούμε όμως ποιοι είναι οι μηχανισμοί εποπτείας, ελέγχου και διαφάνειας του «Καλλικράτη»

 Στην Αυτοτελή Υπηρεσία Εποπτείας Ο.Τ.Α. αποστέλλονται υποχρεωτικά για έλεγχο οι  αποφάσεις που αποστέλλονταν πριν τον «Καλλικράτη»

α) ρυθμίσεις κανονιστικού περιεχομένου,

β) αναθέσεις έργων, υπηρεσιών, μελετών και προμηθειών,

γ) αγορά και εκποίηση ακινήτων,

δ) κήρυξη αναγκαστικών απαλλοτριώσεων,

ε) επιβολή φόρων, τελών, δικαιωμάτων,

στ) σύναψη κάθε μορφής συμβάσεων,

ζ) σύναψη δανείων και

η) διενέργεια τοπικού δημοψηφίσματος

Το Νέο Όχι

Γράφει ο Γιάνης Βαρουφάκης

Καλώ την κυβέρνηση να διανοηθεί, για πρώτη φορά, να πει ένα μεγάλο ΟΧΙ. Μόνο έτσι το κούρεμα θα δώσει στην χώρα, αντί να της κόψει κι άλλο την, ανάσα που τόσο έχει ανάγκη." Έτσι έκλεισα το προηγούμενο άρθρο που αφιέρωσα εξ ολοκλήρου στο κούρεμα (δηλαδή στην μερική διαγραφή του ελληνικού δημόσιου χρέους).Να πει ΟΧΙ η κυβέρνηση; Σε τι; Επίτηδες σας άφησα με το ερώτημα στα χείλη μια μέρα πριν την Σύνοδο Κορυφής. Σκοπός μου ήταν να επιστρέψω σήμερα με την απάντηση, την επομένη μιας νέας Συνόδου Κορυφής που καρφώνει ακόμα ένα καρφί στο φέρετρο του ευρω-συστήματος.(Δεν θα επεκταθώ σήμερα ως προς το τελευταίο.

Το χρέος μας στο χρέος

Κώστας Βαξεβάνης 
Κάναμε λοιπόν το χρέος μας. Το χρέος μας απέναντι στο χρέος. Το κουρέψαμε. Ποιό είναι το αποτέλεσμα με βάση ακριβώς την λογική των αριθμών που αγιοποιούνται από τους διαβόλους των αγορών; Το 2020, το χρέος θα είναι στο 120 % του ΑΕΠ. Μπήκαμε στο ΔΝΤ, όταν το χρέος ήταν στο 115 % του ΑΕΠ. Τι σημαίνει αυτό; Πως το 2020, οι συνθήκες θα είναι τέτοιες που θα μας οδηγήσουν και πάλι στην κηδεμονία του ΔΝΤ; Γιατί με το 115 % του ΑΕΠ υπήρχε ανάγκη προσφυγής στο ΔΝΤ και με το 120 % όχι; Είναι ένα ερώτημα απλής λογικής και όχι

Καλούδης, Βλάχος, Γαλιατσάτος-Nα ενταχθεί στην ημερήσια διάταξη το θέμα των ιχθυοτροφείων στα Ιόνια Νησιά

Η επιστολή των τριών  προς τον περιφερειάρχη και τον πρόεδρο του Περιφερειακού συμβουλίου Ιονίων Νήσων:

Ποιός φοβάται το κούρεμα

 

 του Γιάνη Βαρουφάκη
"Τι θα σημάνει ένα μεγάλο κούρεμα για τον πολίτη και την χώρα;" Αυτό το ερώτημα έχει σχεδόν αντικαταστήσει την "καλημέρα". Λογικό είναι: Δυο χρόνια τώρα, μέσες άκρες, πολιτικοί και opinion makers μας λένε ότι η διαγραφή μέρους του ελληνικού δημοσίου χρέους (γιατί αυτό σημαίνει "κούρεμα") θα ήταν εθνική καταστροφή. Τώρα που οι ίδιοι, θέλοντας και μη, συζητούν αυτή την εξέλιξη ως αναπόφευκτη, ο κόσμος φοβάται ότι η καταστροφή τελικά ήρθε. Επειδή η αγωνία είναι διάχυτη, θα πάω κατ´ ευθείαν στο δια ταύτα:

Δεν εξελέγη συμπαραστάτης του Δημότη στο Δήμο Ιωαννιτών

Κατά τη χθεσινοβραδυνή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ιωαννίνων, δεν στάθηκε δυνατό να εκλεγεί συμπαραστάτης του Δημότη, αφού μεταξύ των 14 υποψηφιοτήτων που είχαν κατατεθεί, καμία δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη πλειοψηφία. Η ψηφοφορία θα επαναληφθεί, με τις ίδιες υποψηφιότητες και στην επόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου.

 http://epirusgate.blogsp ot.com/2011/10/blog-post_7965.html

ΤΙΠΟΤΑ – ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΑ, ΤΟΝ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟ ΤΟΝ ΤΡΩΝΕ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ!!!

 

Ο Καχριμάνης άνοιξε τον ασκό του Αιόλου με την έγκριση του διπλασιασμού της δυναμικότητας μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας από 230 σε 460 τόνους ετησίως πριν ένα μήνα και έπεται συνέχεια. Αυτή την Τετάρτη 26.10.11 η Δ/νση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού εισηγείται στην περιφερειακή επιτροπή περιβάλλοντος τον διπλασιασμό μιάς ακόμη μονάδας από 230 σε 460 τόνους ετησίως, ενώ στη Αθήνα συνεδριάζει η επιτροπή του ΥΠΕΚΑ για το νέο χωροταξικό των υδατοκαλλιεργειών «κομμένο

Αφιέρωμα στη Μαρία Κάλλας - Φωτογραφικό Υλικό

 

Εάν όχι τώρα, πότε; Εάν όχι εμείς, ποιοι;

"Ενα νέο ΕΑΜ είναι σήμερα ώριμο τέκνο της ανάγκης"
της Σοφίας Σακοράφα
Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος παρήγαγε την καταστροφή που είχε ανάγκη το σύστημα, ώστε να τη μετατρέψει σε ευκαιρία, προκειμένου να βγει από την κρίση του μεσοπολέμου. Το γεγονός ότι σήμερα συγκροτεί ένα παρόμοιο σκηνικό καταστροφής και ανθρωποθυσιών, αυτή τη φορά μέσω ενός αδυσώπητου οικονομικού πολέμου, νομίζω ότι ελάχιστοι το αρνούνται. Αυτή η αναλογία των ιστορικών και των πολιτικών στιγμών, οδηγεί πολύ κόσμο στη σκέψη ΄΄ εάν όχι τώρα, πότε;΄΄
Εάν σήμερα που ο λαός εξοντώνεται, η εθνική ανεξαρτησία γκρεμίζεται, η δημοκρατία εκτρέπεται, δεν καταφέρουμε να αντισταθούμε συγκροτώντας ένα Μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, τότε πότε θα γίνει αυτό;

Το κατάφερε: "έχασε… και τα τραπέζια”

 

Του Νίκου Κοτζιά 
Από τον Νοέμβριο του 2009 έκανα δημόσια κριτική στην κυβέρνηση που δεν διαπραγματευόταν τα της χώρας μας. Αλλά ότι θα έφτανε να μη συμμετέχει καν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης ξέφευγε κάθε φαντασίας. Ως γνωστό, η κυβέρνηση παραδόθηκε με τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου. Συμφωνία την οποία χειροκροτούσαν όρθιοι οι υπουργοί της. Στη συνέχεια, υπήρξε η περίφημη επιστολή του Β. Βενιζέλου με την οποία υποδείκνυε στους εταίρους μας ότι το ζήτημα που πρόκυψε με βάση την παράγραφο 9 των συμπερασμάτων, ως «αμιγώς πολιτική» αφορούσε εκείνους και όχι εμάς (!!!). εκείνοι όφειλαν να αναλάβουν τη συνέχεια.