
Με βάση το Σύνταγμα
και τον Ευρωπαικό Διαφωτισμό η Δικαιοσύνη είναι η Τρίτη συντεταγμένη κρατική
εξουσία και πρέπει να είναι ανεξάρτητη
από τη κυβέρνηση και τη Βουλή, γι΄αυτό και οι Δικαστές απολαμβάνουν την
ισοβιότητα:για να αντιστέκονται στις πιέσεις της εκάστοτε κυβέρνησης, που
επιχειρεί να την έχει χειραγωγημένη. Στη πράξη οι κυβερνήσεις ελέγχουν τη
Δικαιοσύνη και άμεσα και έμμεσα με τον διορισμό των Προέδρων και των Αντιπροέδρων του Αρείου Πάγου,
Συμβουλίου της Επικρατείας και Ελ.Συνέδριου, καθόσον αυτοί με τη σειρά
τους ελέγχουν και διοικητικά και
πειθαρχικά τους ανώτερους και κατώτερους δικαστές. Εξ ου και οι εικαζόμενες
αποφάσεις.Γι΄αυτό καιοι δικηγορικοί σύλλογοι ανέκαθαν αγωνίζονταν ώστε οι
Πρόεδροι & οι 8-9 Αντιπρόεδροι των
Ανώτατων Δικαστηρίων να εκλέγονται από
ένα ευρύτερο εκλεκτορικό σώμα, ώστε αφενός μεν να μη νοιώθουν δεσμευμένοι και
υπόχρεοι στην εκάστοτε κυβέρνηση-κόμμα που τους επέλεξε αφετέρου δε να μην
εκδίδονται εικαζόμενες αποφάσεις.