Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Iπποφαές -Τα μυστικά για μια αποδοτική σοδειά

 

Τα μυστικά για μια αποδοτική σοδειά

Το ιπποφαές προσαρμόζεται και μπορεί να αναπτυχθεί ακόμη και σε άγονα εδάφη, ενώ ελάχιστες είναι οι καλλιεργητικές απαιτήσεις από τον παραγωγό

Με ελάχιστες απαιτήσεις καλλιεργητικής φροντίδας, το ιπποφαές είναι είδος που προσαρμόζεται πολύ καλά στις πιο ακραίες καιρικές συνθήκες ξηρασίας και παγετού, ενώ μπορεί να φυτευτεί και σε άγονα εδάφη.
Το ιπποφαές μπορεί να ανεχθεί θερμοκρασίες
από -43ο μέχρι +40ο βαθμούς Κελσίου. Αν και το ιπποφαές αντέχει στην ξηρασία, η αφθονία των βροχοπτώσεων ευνοεί την παραγωγή καρπών. Το ιπποφαές πρέπει να φυτεύεται σε περιοχές που η ετήσια βροχόπτωση ξεπερνά τα 400mm.
Είναι φυτό που προσαρμόζεται και μπορεί να αναπτυχθεί ακόμη και σε οριακά εδάφη όπως είναι τα χαλικώδη ή τα αμμώδη εδάφη που είναι φτωχά σε θρεπτικές ουσίες και τα οποία έχουν μικρή δυνατότητα συγκράτησης του ύδατος, σε αντίθεση με τα περισσότερα καλλιεργούμενα φυτά. Στις περιοχές αυτές η προσθήκη λιπασμάτων, κυρίως φωσφορικών, κατά τη φύτευση και η άρδευση κατά τη διάρκεια της καρποφορίας μπορούν να είναι αποτελεσματικοί παράγοντες και να αυξήσουν την παραγωγή.
Υπάρχουν διάφορες καλλιεργητικές τεχνικές που ευνοούν τη διατήρηση της υγρασίας του εδάφους και περιορίζουν τις απώλειές του. Μία από αυτές τις τεχνικές είναι εκείνη της κάλυψης της επιφάνειας του εδάφους με πλαστικό ή με άλλα μέσα επάνω στις γραμμές φυτεύσεως. Παρά το ότι το φυτό αυτό είναι πολύ ανθεκτικό σε καταστάσεις ξηρασίας, μία πολύ παρατεταμένη περίοδος ξηρασίας χωρίς βροχοπτώσεις, μπορεί να είναι επιζήμια για τα νεαρά δενδρύλλια. Στις περιπτώσεις αυτές καλό είναι να προβλέπεται η άρδευση των δενδρυλλίων έστω και με μικρές ποσότητες νερού.
Φύτευση
Οι αποστάσεις των γραμμών φυτεύσεως είναι 4μ. ενώ οι αποστάσεις των φυτών επάνω σε κάθε γραμμή είναι 1,5μ. Μια αναλογία αρσενικών φυτών στο ύψος του 8-10% του συνολικού αριθμού των δένδρων, εξασφαλίζει την ομαλή γονιμοποίηση, ο δε προσανατολισμός των γραμμών πρέπει να είναι στον άξονα Βορράς-Νότος για τον καλύτερο φωτισμό των φυτών.
Το ιπποφαές έχει πολύ μικρότερες ανάγκες σε άζωτο, σε φωσφόρο και σε κάλιο, από τα άλλα καλλιεργούμενα δένδρα. Συνιστάται μία λίπανση με 50-60 kg /στρ υπερφωσφορικό, το οποίο πρέπει να ενσωματώνεται στο έδαφος κατά την προετοιμασία της φύτευσης, όπως και μία ποσότητα 2-2,5 τόνους / στρέμμα με κοπριά.
Οπως και στα άλλα φυτά που δέχονται κλάδεμα, έτσι και στο ιπποφαές διακρίνονται δύο είδη κλαδέματος:
  • Το κλάδεμα σχηματισμού. Αυτό το κλάδεμα αποσκοπεί στον τελικό σχηματισμό του μεγέθους και του σχήματος του θάμνου για τα επόμενα χρόνια της παραγωγικής ζωής του.
  • Το κλάδεμα καρποφορίας. Πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο, και έχει στόχο την ανάπτυξη ικανοποιητικής παραγωγής καρπών κάθε χρόνο.
Δύο τρόποι κλαδέματος σχηματισμού μπορούν να εφαρμοστούν στο ιπποφαές ώστε να δημιουργηθεί ένα δένδρο με έναν κεντρικό ελαφρά τροποποιημένο άξονα ή ένα δένδρο με κυπελλοειδή μορφή.
Το ιπποφαές συνήθως φθάνει σε ύψος 2-3m σε ηλικία 4 ετών. Στην ηλικία αυτή σχηματίζεται ο κύριος κορμός και οι βραχίονες του θάμνου ο οποίος πρέπει κάθε χρόνο να καθαρίζεται από τους πλάγιους βλαστούς που φύονται από τη βάση του αλλά και αυτούς που είναι στο εσωτερικό του κυπέλλου. Τα βλαστάρια που έχουν μεγάλο μήκος πρέπει να κλαδεύονται ώστε να ευνοείται η ανάπτυξη πλάγιων βλαστών. Επίσης μετά από 3-4 χρόνια θα πρέπει σταδιακά να ανανεώνονται οι καρποφόροι βλαστοί ώστε να διατηρούνται τα φυτά για πολλά χρόνια παραγωγικά.
Το ιπποφαές μπορεί να πολλαπλασιαστεί με σπόρους και με μοσχεύματα, (χλωρά μοσχεύματα, ξηρά μοσχεύματα, μοσχεύματα ριζών), με παραφυάδες ή με μικροπολλαπλασιασμό.
Οι καρποί του ιπποφαούς συγκομίζονται σχετικά δύσκολα επειδή οι μίσχοι τους είναι πολύ μικροί με αποτέλεσμα να παραμένουν σταθερά προσκολλημένοι στους βλαστούς. Επίσης στις περισσότερες των ποικιλιών του ιπποφαούς, οι βλαστοί φέρουν μακριά αγκάθια, πράγμα που δυσκολεύει τη συγκομιδή των καρπών με τα χέρια. Αν σε αυτό προσθέσουμε το μικρό μέγεθος των καρπών και την ευαισθησία που παρουσιάζουν στην πίεση των χεριών, τότε πολύ εύκολα συμπεραίνουμε ότι η μηχανική συγκομιδή αποτελεί μία αναγκαιότητα για εκείνον που θέλει να εκμεταλλευθεί οικονομικά την καλλιέργεια του ιπποφαούς. Η μηχανική συγκομιδή αποτελεί μία αναγκαιότητα για χώρες όπως είναι οι ευρωπαϊκές, όπου τα ημερομίσθια κυμαίνονται σε υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με τις ασιατικές.
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ
Οι κυριότερες μέθοδοι μηχανικής συγκομιδής είναι οι εξής:
α) Η γερμανική μέθοδος: Η μέθοδος αυτή συνίσταται στην αποκοπή των καρποφόρων κλάδων με ψαλίδια, και στη συνέχεια με ένα ειδικό μηχάνημα που φέρει βούρτσες, γίνεται ο αποχωρισμός των καρπών. Η μέθοδος αυτή έχει τα μειονεκτήματα ότι, επειδή το φυτό δεν καρποφορεί στην ετήσια βλάστηση, έχουμε συγκομιδή καρπών κάθε δύο χρόνια και ότι γίνεται ισχυρό κλάδεμα των βλαστών μέσα στο καλοκαίρι, δηλαδή σε ακατάλληλη εποχή.
β) Η μέθοδος της δόνησης των βλαστών του φυτού: Η μέθοδος αυτή στηρίζεται στην ίδια αρχή με εκείνη που χρησιμοποιείται για τη συγκομιδή των υπόλοιπων καρποφόρων δένδρων. Η αρχή αυτή συνίσταται στην εφαρμογή στον κορμό ή στα κλαδιά του δένδρου μίας δόνησης με τη βοήθεια ενός κατάλληλου μηχανισμού. Η δόνηση αυτή έχει μία διάρκεια και μία συχνότητα που ποικίλλει και με τη βοήθεια της οποίας αποσπάται ο καρπός από το δένδρο. Με αυτή τη μέθοδο έχουμε παραγωγή καρπών κάθε χρόνο.
γ) Με ένα μηχάνημα απορρόφησης των καρπών: Το μηχάνημα αυτό λειτουργεί όπως η ηλεκτρική σκούπα. Συνδέεται με το τρακτέρ, από όπου παίρνει την κίνηση, ενώ φέρει 2 - 8 φυσούνες με τις οποίες απορροφώνται οι καρποί.
ΚΩΣΤΑΣ ΝΑΝΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου